Siempre somos demasiado buenos con las mujeres é o título dunha noveliña publicada en Francia, en 1947, por Sally Mara, ao parecer unha moza irlandesa que naceu o luns de Pascua de 1916, data na que tivo lugar a famosa insurrección irlandesa contra o Reino Unido e na que transcorre a historia que nos conta a autora: un grupo de sete revolucionarios irlandesas toma unha estafeta de correos de Dublín na que deciden facerse fortes

Un sempre anda cos ollos e os ouvidos alerta, pillando de libros, revistas, xornais, películas, cancións, conversas con amigos ou coñecidos, ou de descoñecidos, frases que escoitas ao pasar, paisaxes, situacións cotiáns… que sei eu. Cando teño a man lapis e papel adoito anotalas. Cando non, confío na memoria. En calquera dos dous casos, a inmensa maioría pérdense na miña cabeza ou na lea de papeis e cadernos esparexidos en múltiples recunchos da casa. Onte,

Dicen las malas lenguas que el Rioja es el vino de Galicia, y no les falta razón, al menos si me paro a pensar en mis amigos y conocidos. No exagero si afirmo que mis compadres y comadres no pasan actualmente de La Montesa, Campillo, Ramón Bilbao, Azpilicueta (disculpen la propaganda) y algún que otro ribeiro, albariño, godello, mencia y ribera del Duero. No esperen a continuación un discurso nacionalista, aunque no estaría de más

O título fai referencia ao gran asombro que sentín onte pola noite coa nova de que a iniciativa cidadán Podemos se convertera na cuarta forza política en España, nas eleccións ao Parlamento Europeo, con cinco deputados e 1.245.948 votos. Quedou a pouco máis de 300.000 votos de La Izquierda Plural e acadou o terceiro lugar nas comunidades de Aragón, Asturias, Baleares, Cantabria e Madrid e nas cidades máis importantes das mesmas. En Galicia, con 84.000

Xa sabemos que Facebook é unha rede social na que priman sobre todo o número de “amigos” e a exposición de fotografías, ilustracións, vídeos e textos do máis variado que as xentiñas colgamos por moi diversos motivos nun proceso no que moitas veces actuamos por adición, contaxio, desafogo ou reflexo, e poucas por reflexión, e que de seguir así pode rematar por converternos a nós mesmos en imaxes, nunha infinita sucesión de imaxes despoxadas de